De eerste stap om te begrijpen wat thermografie wel en niet kan doen, is het verschil te leren tussen anatomische en fysiologische beeldvorming. Anatomische beeldvorming, waaronder röntgenfoto’s, CT-scans en MRI, onthult voor de behandelaar een specifiek getroffen gebied. Deze technieken tonen een statisch moment in de tijd van een lichaamsdeel en zijn niet gevoelig voor metabolische veranderingen in de bloedstroom of zenuwgeleiding. Fysiologische beeldvorming is dynamisch en gevoelig en omvat nucleaire scintigrafie (botscan) en infraroodthermografie. Deze laatste zou metabolische veranderingen kunnen detecteren die verband houden met actieve ontsteking, bloedstroming of zenuwgeleiding. Dierenartsen volgen meestal thermografie met anatomische beeldvorming om het onderliggende ziekteproces op een specifiek gebied van activiteit of zorg te diagnosticeren. 

Dus hoe werkt thermografie? De thermografische camera detecteert infrarode golven op het lichaamsoppervlak die onzichtbaar zijn voor het menselijk oog en converteert ze naar een beeld dat we kunnen zien. Overweeg wat er gebeurt als je jezelf verwondt: je knal je knie; het gebied wordt heet, rood en ontstoken; en op cellulair niveau als een immuunrespons, laat het lichaam chemicaliën zoals histamine vrij. Veranderingen in de bloedstroom kunnen rechtstreeks samenhangen met een ontsteking. Op het meest elementaire niveau, waar er een verhoogde bloedsomloop is, kan er dus een ontsteking zijn (warmer worden). Het tegenovergestelde is ook waar: bij chronische ziekten, littekens, atrofie, zenuwbeschadiging kunnen gebieden koeler worden.  

Symmetrie is de sleutel bij het interpreteren van afbeeldingen. Door de delen van een paard van links naar rechts te vergelijken, dient de individuele patiënt als zijn eigen controle. Bedenk ook dat bijvoorbeeld een paard met een geblesseerde flexorpees aan het rechtervoorbeen zich van het pijnlijke been naar het andere (links voor) been of zelfs het achterbeen kan ontladen. Met een complete paardenscan kunnen dierenartsen deze compenserende problemen opsporen, de behandeling starten en verdere verwondingen voorkomen. 

Prestatiebeperkende of loopbaan beëindigende omstandigheden zoals kissing spines, pees / ligamentproblemen en pijn van slecht aangepast zadel, hoefafwijkingen, artritis en cervicaal letsel produceren allemaal patronen die detecteerbaar zijn met een thermografische camera. Thermo-grafie heeft dus brede toepassingen zoals voor kreupelheids lokalisatie, zadelpassing evaluatie, drukverdeling van de singel, detectie van artritis, pre- en post-osteopathie of acupressuur  evaluatie, seriële beoordeling van genezing van zacht weefsel, evaluatie van de pezen / ligamenten, en meer. Onderzoekers hebben aangetoond dat ze thermografie kunnen gebruiken om pees / ligamentletsels te detecteren tot twee weken voorafgaand aan het bewijs van klinische kreupelheid, evenals subklinische spat voorafgaand aan benige veranderingen. Wetenschappers gebruiken ook thermografie in onderzoeksinstellingen om fysiologische reacties op medicijnen, apparatuur en hoefbevangenheid en hoefziekten te evalueren. Het is belangrijk om te onthouden dat de camera oppervlaktetemperaturen meet en niet doordringt; zo kunnen dierenartsen het niet gebruiken om diepere structuren te evalueren. 

Blootstelling aan zonlicht, stralingswarmte, vocht en wind kan een thermoscan verpesten en de beeld- en interpretatiekwaliteit verslechteren. Houd ook rekening met andere isolerende factoren, zoals een wintervacht of dekens, bij het voorbereiden van het paard. Wanneer dierenartsen een gestandaardiseerde benadering van voorbereiding en beeldvorming gebruiken, kan thermografie een praktisch hulpmiddel zijn voor de verzorging van paarden.

Filip Martens

Holistisch paardenosteopaat – zadelpasser